-
1 minorowy
прил.• второстепенный• минорный* * *minorow|yминорный;tonacja \minorowya муз. минорная тональность; \minorowy nastrój (humor) перен. минорное настроение
* * *мино́рныйtonacja minorowa — муз. мино́рная тона́льность
minorowy nastrój (humor) — перен. мино́рное настрое́ние
См. также в других словарях:
tonacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. tonacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} związki harmoniczne i melodyczne zachodzące w kompozycji muzycznej opartej na określonej gamie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tonacja — ż I, DCMs. tonacjacji; lm D. tonacjacji (tonacjacyj) 1. muz. «związki harmoniczne i melodyczne w utworze muzycznym, opartym na materiale dźwiękowym określonej gamy» Tonacja minorowa, majorowa. Symfonia w tonacji G dur, fis moll. 2. szt. «zespół… … Słownik języka polskiego
minorowy — «grany, śpiewany, ułożony w minorze» Skala, tonacja minorowa. przen. «smutny, melancholijny, przygnębiony» Nastrój minorowy … Słownik języka polskiego
as — I m IV, DB. asa, Ms. asie; lm M. asy 1. «karta do gry, mająca najwyższą wartość w danym kolorze» As karo. As kierowy, treflowy, pikowy. Bić asem atutowym. Wychodzić asem kierowym (a. z asa kierowego). 2. «człowiek celujący w czymś (np. w zawodzie … Słownik języka polskiego
